"Źle mówić i pisać- to znaczy krzywdzić swoją mową tych wszystkich, którzy ją budowali." - J. Korczak

Założyłam ten wątek po to aby uczyć się wspólnie mówić i pisać poprawną polszczyzną. I tak na pierwszy ogień idzie problem, który nurtował mnie od jakiegoś czasu a mianowicie: kiedy używać zaimka MI a kiedy MNIE?

1.Zaimek "ja" ma dwie formy celownika: akcentowaną "mnie" i nie akcentowaną "mi". Na początku zdania używa się tylko tej pierwszej, np.: „Mnie to daj” (ale „Daj mi to”). Formy "mi" można też użyć na początku zdania składowego, po spójniku, jeśli pada na niego akcent: „Robię tak, jak mi się podoba”.
To samo dotyczy kilku innych par form zaimkowych: „Nie widzę go”, ale „Jego nie widzę” (także „Widzę jego, a nie ją”); „Dużo ci zawdzięczam”, ale „Tobie wszystko zawdzięczam”. We wszystkich cytowanych przykładach form krótszych używa się w pozycji nie akcentowanej, form dłuższych – tylko wtedy, gdy są pod akcentem.
— Mirosław Bańko, PWN

czyli to nie są słowa zamienne! Nie można powiedzieć „mi się wydaje”, tylko „mnie się wydaje”, albo „wydaje mi się”; słowo „mi” nie może zaczynać zdania, zaś „mnie” nie może występować w środku. A więc: "MI" nie na początku, "MNIE" nie w środku.