Nic mnie w tym nie bawi - dla mnie to jest smutne
Zabawa umarła przez dwie Panie butne
Może i pudłuję w swoim typowaniu
Choć znam się dość dobrze na takim strzelaniu

Faktu to nie zmienia, że zrobił się kwas
Kogo się obwinia? No jasne, że nas...
Może zmądrzeją nam kiedyś te Panie
I zechcą znów zacząć wspólne rymowanie

wersja 2

Skąd Twoja pewność, że ciągle pudłuję
Po tym jak ktoś pisze ludzi odgaduję
Mylić się – rzecz ludzka, sam Ci to przyznaję
Lecz przy moich wnioskach wciąż jeszcze obstaję.

Nie jest rzeczą straszną strzelać ślepakami
Zwłaszcza gdy się męczysz z dwoma wariatkami
Teraz już nie ważne – zgadnę czy nie zgadnę
Za to ślepakami w kłopoty nie wpadnę

Aż wstyd napisać co działo sie dalej-
wszyscy na siebie się poobrażali:
Adminka na Reginke
Reginka na Ecolke
Krystynka na Krecika
a wszyscy razem na ...
gallancika...

Marzyciel nigdy zadaniu nie sprosta
Sprawa jest wygodna jak na d...e krosta
Argumentów dawno już nikt tam nie słucha
Widać, że intelekt to jest sprawa krucha

Po co więc się pocić i się produkować
Lepiej by już było ostro zarymować
W zadek szpilę wrazić i wymieszać z błotem
I w zadumie czekać - co się stanie potem

Sufler

Pod Stolikiem sufler siedzi
Nad wpisami wciąż się biedzi.
Wkłada teksty w nasze usta
Nie ma fraszek, strona pusta.

Jak rozruszać towarzystwo
by wróciło, to ... co prysło?
By znów tam tętniło życie,
każdy bawił się wyśmienicie.

Niestety jest mistrzem mini-skandali
Chce by się błotem wciąż obrzucali?
ciska słowem jak kamykiem z procy,
a ze zgryzoty … nie sypia w nocy.

Przy Stoliczku cisza wielka nastała,
czyżby tam każda czegoś się bała?
Uciekają stamtąd wszystkie panie,
bo się  posądza je o szpiegowanie.
Ktoś ciągle się miesza w nieswoje sprawy,
a potem na forum nie ma zabawy.
Wszystkie chcą być mistrzyniami w pisaniu,
ale nie potrafią się sprawdzić w czytaniu.

Noo Krecik, ale pojechałaś po bandzie....to wierszyk na granicy ryzyka juz.

Na moim Stoliku zostałam juz sama.
Moge teraz sobie- wywijać kankana.

W zadymionym starym pubie
Smęci baba drugiej babie:
Toż ten Powief to gomora!
A marzyciel - istna zmora!

Żarty z nas tam sobie stroją
No i wcale się nie boją
Za nic nasz majestat mają
Wręcz się z niego naśmiewają!

I tak smęcą wieczór cały
Barman wybałusza gały
No bo ileż można czekać
Aż przestaną już narzekać

Dumny  Stoliczek

Stoliczek był forum dumnym, ale teraz tam gwóźdź do trumny.
Beatka wbiła w dziwnej potrzebie, myśląc już o Stolika pogrzebie.
Petronelcia  jako stoliczkowa dama, przy tym stoliku została sama.
Mówi że  będzie tańczyć kankana, a może zaprosi do siebie pana.
Stolikowego amanta, niestrudzonego w podbojach - Gallanta.
Pudernice na zabawie się nie znają, każdym wierszykiem się zamartwiają.
I zatrzasnęły wieko od trumny, stare mohery na Stoliku dumnym.