Latający Holender Czarnobrodego

Latający Holender Czarnobrodego zatonął,
Dobrze, że jego kapitan ducha nie wyzionął
Wprawdzie wpadł z załogą do morskiej wody
Lecz pirat dzielny nie boi się takiej przygody.
 
I jak on teraz rabować będzie? Nie wie sam
Może mu na początek swą wypłatę dam ...
Bo nie wypada by żebrał, wszak jest kapitanem
Za kasę awansuję, pewnie zostanę bosmanem.

Fajnej zabawy ciąg dalszy

Zabawa jest fajna - rację Ci przyznaję
Choć od reszty pisarzy nieco tu odstaję
Bo moje wierszyki są jak przytupajki
A mój styl pisania - nieco z innej bajki

Krecik tu szaleje - nawet bez zachęty
A ja w Twym wierszyku jestem pominięty
Do pisania wzywasz tylko same Damy
Chyba strzelę focha gdy już się spotkamy

Będę się tak dąsał i strzelał fochami
Że wcale nie tęsknisz za mymi rymami
Czasem tupnę nogą ale to mi przejdzie
Gdy już pan Marzyciel Twój całus zdobędzie

Marzycielu

Marzyciel się poczuł troszkę pominięty,
oj jak mu napiszę, pewnie pójdzie w pięty.
Ciągle się kryguje, jak cnotliwa panienka,
a tak nam rymuje, że każda wymięka ...

Do pisania Ciebie zachęcać … nie muszę,
wymiatasz na forum, przyznać tutaj muszę.
Nie dąsaj się proszę i nie strzelaj fochów,
bo za karę każę klęczeć Ci na grochu ...

O Ecoli i grochu...i nie tylko...

O żesz ja nieszczęsny już klęczę na grochu
I słodką ripostę obmyślam po trochu
Taką byś Ecolu poczuła ją w piętach
Tylko się nie poczuj za bardzo dotknięta

Klęczęć na tym grochu ja mogę bez końca
Nawet się wyrzeknę wiosennego słońca
Karę swą przyjmuję z zaangażowaniem
Bo mi ją odpłacisz słodkim całowaniem

Zaproszenie dla Azary

Azaro na swe rymy wcale nie narzekaj
Pisz tu ile wlezie, ni chwili nie zwlekaj
Nikt tu nie ocenia i nie zwie gorszymi
A już inna sprawa - trening mistrza czyni

Więc układaj wiersze i wbijaj szpileczki
I dołóż trzy grosze do tej śmiechu beczki
Jakością poezji nie przejmuj się wcale
Pisz i tak jak reszta baw się doskonale

Przyczajony Tygrys i Ukryty Krecik

Krecik zaraz pewnie wierszem mi dołoży
A potem z uśmiechem do snu się położy
Przed Jej ciętym rymem świat drży już cały
Panie ze stoliczka Deprim przez Nią brały

Teraz moja kolej - bięgnę do apteki
Na uspokojenie muszę kupić leki
Albo zamiast leków kupię sobie flaszkę
I w ramach riposty napiszę Jej fraszkę

Riposta z flaszką i deprimem

Słusznie drżysz Kreciku przed moją ripostą
Bo potrafię czasem być na d...e krostą
Jak już coś wysmarzę to często z przytupem
Rymem odpowiadam -rzekłbym z palcem w d...e

Dzisiaj mnie dopadła wena przeokrutna
Więc gdy to przeczytasz proszę nie bądź smutna
Słyszałem, że w Tatrach często teraz bywasz
I Zbója Rumcajsa z uporem podrywasz

Znów się Mario wścieknie i się wyprowadzi
Na inną panienkę z kluczem się zasadzi
I nim się obejrzysz koszmar Twój się ziści
Gdy Mario innej pani rureczkę przeczyści

Wieczór z flaszką i deprimem

Deprim już zażyłem...flaszeczkę wypiłem
I strasznie się przy tym ubżdryngoliłem
Całkiem już bełkoczę i plotę od rzeczy
Jakiś skrzat złośliwy w głowie mojej skrzeczy

Pisać już przestaję bo mi się pogarsza
Orkiestra złych duszków gra mi w głowie marsza
Jak tak dalej pójdzie - łeb mi eksploduje
I ust Pięknej Ecoli już nie posmakuję